ευχαριστω.ευχαριστω για τις 100νταδες μηνυματα που μου γραψατε
και για τη συμπαρασταση σε αυτη τη δυσκολη καμπη της ζωης μου,οπου πρεπει
να παρω σημαντικες αποφασεις,οπως το αν θα παθω κανενα εμφραγματακι,
η κανενα εγκεφαλικο ,η κανενα αλτσχαιμερ ,οπως οι περισοτεροι συνομηλικοι μου.
δυστυχως η φυση εχει αρχισει να καταστρεφει την ομορφια,που η ιδια ειχε δημιουργησει.
τα μαλλια μου ειναι πλεον αναμνηση,το δερμα μου δεν ειναι τοσο σφριγηλο,
οι μυες μου χαλαρωνουν και η επιδερμιδα του πεους μου εχει γινει πιο τραχεια.
λενε οτι καθε ηλικια εχει τις χαρες της,αλλα οι μεγαλυτερες ηλικιες εχουν και τους χαρους τους.
οπως καταλαβαινετε με εχει παρει απο κατω και πρεπει επειγοντωςνα γινω κουρουμπελο για να ερθω στα ισα μου,αλλα με τα τρεχαματα δεν προλαβα.
νομιζω οτι αμα γινω σκνιπα,τσακωθω με κανενα μπατσο και χαμουρεψω και κανενα κωλαρακι θα ισιωσω.
η μηπως να γινω κωλος,να χαμουρεψω κανενα μπατσο και να τσακωθω με καμια σκνιπα για αλλαγη?